PAKAR MOTIVASI

Sewaktu gua berada di darjah 5 Xberape Nak Pandai gua ader mengikuti satu motivasi yang dianjurkan sekolah.Motivasi aper mende la yang dowg nak bagi kat gua mase tue gua pun xtau.Gua time tue tau makan ais pong ngan asam katuk sambey bawak basikal lepas tangan jer.tapi dah sekolah dah tolong watkan gua pegi jer la.Kang xpegi kate xbersyukur ngan nikmat plak.

Awal-awal motivasi si kalam anak pak itam siam nak naik atas pentas bagi ucapan.Yer la,dah dye ketua pebgawas time tue.Padahal time rehat men aci kejar ngan gua gak.Kalam perkenalkan name pakar motivasi pada aritue.Gua xbape nak engat nme dye.Gua panggil pakcik motivasi jer dah la.

Lepas jer name pakcik motivasi tue dijemput naik atas pentas sume owg tepuk tangan.Gua ikut skali.Padahal gua xtau sebab aper dowg tepuk tangan.Satu apah mende pun xstat lagi.Tapi dah name pun budak skola.Sume mende nak tepuk.Pakcik motivasi dah stat cakap.Dye kenalkan name dye balik.Citer serba serbi pasal family dye blaja mane dulu sume.PAdahal gua xamek port pun.

Pakcik motivasi dah stat dah bagi motivasi.Gua minat dye nie sebab dye suke bagi citer.Bebudak kalau dengar ayat jer memang dah wat tubo ngan nos dah.Satu kilo depan dah boley dengar.Dan ader satu mende lagi yang gua minat time motivasi nie.Dye bagi cekelat kat bebudak sume.Xnak bagi tido kate nyer.Dah dengar kate bagi cekelat, si bob anak pak jonid kambeng dah stat suke.Dye amek dkat due genggam time owg passing cekelat tue.Gua amek sedas due.Gua kan macho.Mane bley wat kelam kabut.Awek kat sebelah gua dah senyum-senyum nak mintak nombor tepon umah.Jatuh ar saham kalau gua goyang tengok cekelat.